Wydaje się, że co może być łatwiejszego niż materiał? Na pierwszy rzut oka to po prostu materiał do ubrań i dekoracji, ale jeśli przyjrzeć się bliżej, okazuje się, że umiejętność rozpoznawania i rozróżniania materiałów to prawdziwa sztuka.
Znajomość rodzaju materiału pomoże Ci nie tylko dokonać właściwego wyboru przy zakupie, ale także optymalnie dbać o przedmioty, przedłużając ich życie.
Na przykład bawełna czy wełna mają miękką fakturę, czasem trochę włókienistą, która od razu kojarzy się z przytulnością.
Len, chociaż to naturalny materiał, jest bardziej szorstki i chropowaty, ale jednocześnie łatwo "oddycha" i jest przyjemny dla skóry.
Materiały syntetyczne, takie jak poliester czy nylon, zwykle wydają się gładkie i chłodne w dotyku. Często mają charakterystyczny połysk, który odróżnia je od większości naturalnych tkanin.
Niektóre rodzaje syntetyków, na przykład mikrofibra czy sztuczny jedwab, tak zręcznie imitują naturalne włókna, że rozróżnienie ich bez dodatkowego testu może być trudne.
Jeśli masz wątpliwości, spróbuj zgniatać materiał. Naturalne materiały, takie jak len czy bawełna, zwykle się gniotą, pozostawiając zgięcia.
Syntetyki często wracają do formy, nie tworząc załamań.
Naturalne włókna palą się powoli, z reguły mają zapach palonego papieru lub włosów (dla wełny).
Po spaleniu pozostają miękkie, popiołowe resztki.
Syntetyczne włókna topnieją pod wpływem ciepła i palą się szybko, wydzielając charakterystyczny chemiczny zapach.
Po nich pozostają twarde kuleczki lub krople.
Znajomość podstawowych cech naturalnych i syntetycznych materiałów pomoże Ci szybko się zorientować:
| Materiał | Cechy | Zastosowanie |
|---|---|---|
| Bawełna | Miękka, oddychająca, często się gniecie | Codzienna odzież, pościel |
| Wełna | Ociepla, przyjemna w dotyku, może podrażniać skórę | Zimowe ubrania, akcesoria |
| Jedwab | Gładki, błyszczący, luksusowy, wymaga delikatnej pielęgnacji | Eleganckie stroje |
| Len | Lekki, oddychający, naturalnie szorstki | Letnie ubrania |
W ten sposób, łącząc testy wizualne, dotykowe i praktyczne, będziesz w stanie z łatwością określić skład materiału.
Na przykład do aktywnej odzieży sportowej preferowane są lekkie i oddychające materiały, podczas gdy na wieczorową suknię lepiej nadaje się coś o średniej gęstości, zapewniające dobrą drapowanie.
Jak odróżniać rodzaje materiałów?
Określenie składu materiału w dotyku: bawełna jest miękka, dotykając ją ręką, jest przyjemna, pozostawia na dłoni wrażenie ciepła; poliester jest gładki, jak każdy materiał syntetyczny, i bardzo śliski; len jest sztywny, szorstki, przy dotknięciu wydaje się chłodny; wiskoza jest delikatna, miękka, z lekkim połyskiem.
Ważne jest, aby umieć określić, jaki materiał mamy przed sobą – dzianina czy syntetyk, jaki ma skład.
Zrozumienie składu materiału pozwala właściwie wybrać materiał do szycia ubrań.
Również od składu materiału zależy, na jaką porę roku nadaje się uszyta z niego odzież, do jakiej okazji można ją założyć.
Zrozumieć, z jakim składem mamy do czynienia, można na podstawie dotyku:
- Jedwab jest cienki i gładki, przy dotknięciu ręka po nim ślizga się.
- Wełna jest szorstka, jeśli ją dotkniemy, to będzie lekko kłująca, a także wydziela ciepło.
- Bawełna jest miękka, dotykając ją ręką, jest przyjemna, pozostawia na dłoni wrażenie ciepła.
- Poliester jest gładki, jak każdy materiał syntetyczny, i bardzo śliski.
- Len jest sztywny, szorstki, przy dotknięciu wydaje się chłodny.
- Wiskoza jest delikatna, miękka, z lekkim połyskiem.
Jak określić, jaki to materiał – naturalny czy syntetyczny? W tym celu należy go zgnieść w pięści. Naturalny materiał łatwo się gniecie. Syntetyk gniecie się źle, dlatego na nim nie pozostaną praktycznie żadne zagięcia.
Tkaniny o różnym składzie różnie reagują na ogień. Próba ich podpalenia pozwala zrozumieć, z czego są wykonane.
Reakcja różnych materiałów na ogień:
| Materiał | Zachowanie podczas spalania |
|---|---|
| Bawełna | Pali się jasno, wydziela białą parę |
| Len | Pali się jasnym płomieniem, słabo tli się, szybko gaśnie |
| Wiskoza | Pali się szybko, wydziela szary dym, długo się tli |
| Jedwab | Pali się powoli, włókna zwijają się pod wpływem ognia |
| Wełna | Pali się powoli, jej włókna zwijają się w kontakcie z płomieniem |
| Syntetyki | Topnieją, wydzielając czarny dym |
Teraz wiesz, jak określić skład materiału w warunkach domowych, jeśli nie wiadomo, z czego jest wykonany.
Jakie są 4 typy tkanek?
Tkanki zwierzęce są podzielone na cztery główne typy: łączna, mięśniowa, nerwowa i nabłonkowa.
Tkanka łączna, tkanka mięśniowa, tkanka nerwowa i tkanka nabłonkowa.
Te typy tkanek są charakterystyczne dla wszystkich eumetazoanów, ale ich struktura i pochodzenie embrionalne mogą znacznie różnić się u różnych grup zwierząt.
Jak określić jakość materiału?
Jakość tkaniny określa się na podstawie wskaźników fizyczno-mechanicznych, odporności na ścieranie i obecności wad wizualnych i ustala się na podstawie najgorszego wskaźnika.
Tkaniny na eksport nie powinny mieć odchyleń w wskaźnikach fizyczno-mechanicznych i odporności na ścieranie od norm pierwszej jakości.
Niniejsza norma dotyczy gotowych tkanin czystej wełny i półwełnianych tkanin i określa zasady definicji ich jakości dla potrzeb gospodarki narodowej i eksportu.
Określa się dwa rodzaje jakości tkanin: 1 i 2 stopnia.
Zasadnicze materiały muszą spełniać normy określone w dokumentacji techniczno-standardowej dla konkretnego rodzaju tkaniny.
Dla materiałów 2 stopnia dopuszcza się odchylenia od minimalnych norm 1 stopnia:
- co do liczby nici na 10 cm,
- wytrzymałości na rozciąganie,
- wydłużenia i gęstości powierzchniowej – nie więcej niż połowę dopuszczalnego odchylenia, określonego dla 1 stopnia;
Dla materiałów 2 stopnia dopuszcza się odchylenia od norm nie więcej niż w jednym ze wskaźników wspomnianych w p.2.2.
Materiały 1 stopnia jakości wg wskaźników odporności na ścieranie muszą odpowiadać normom określonym w dokumentacji normatywno-technicznej dla konkretnego rodzaju materiału.
Dla materiałów 2 stopnia jakości dla celów cywilnych i wojskowych dopuszczalne jest zmniejszenie odporności nie bardziej niż w dwóch typach wpływów o 1 punkt od norm 1 stopnia, jednak wskaźnik ten nie może być mniejszy niż 3 punkty.
Wady wizualne określa się poprzez oględziny każdego kawałka materiału od strony zewnętrznej przy odbitym świetle na zwijaku nachylonym pod kątem 25-30°.
Wady wizualne dzieli się na: - rozproszone po całym kawałku materiału;
- lokalne, występujące na ograniczonym obszarze kawałka materiału.
Łączna liczba wad przy ocenie wady wizualnej materiału na hipotetyczną długość kawałka 30 m nie może być większa niż: - 10 – dla materiałów dostarczanych na eksport;
- 12 – dla materiałów 1 stopnia;
- 36 – dla materiałów 2 stopnia.
W przypadku odchylenia długości rzeczywistej kawałka materiału od wartości hipotetycznej, liczbę lokalnych wad przelicza się na hipotetyczną długość kawałka według wzoru.
Jak określić typ materiału?
Test palenia to jeden z najbardziej efektywnych sposobów określenia typu i jakości materiału.
Możemy odciąć niewielki kawałek materiału z mało widocznego miejsca i zapalić go zapalniczką lub zapałką.
Następnie możemy obserwować płomień, dym i popiół, aby określić zawartość i jakość włókien.
Możemy sprawdzić certyfikaty lub reputację marki, ponieważ szanowane marki często używają materiałów lepszej jakości.
Wykonaj test spalania (jeśli to bezpieczne i odpowiednie), aby obserwować, jak materiał reaguje na ogień, co może wskazywać na jego skład.
Nic nie może się równać z dotykiem materiału własnymi rękami.
Dotykając materiału, można naprawdę zrozumieć różnice, takie jak gładkość, grubość, elastyczność i wytrzymałość.
Kiedy mówimy o materiałach, samo oglądanie nie wystarczy.
Przy materiałach można sprawdzić ich właściwości: rozciągnąć, ścisnąć i trzeć.
Jeśli masz szczęście mieć dostęp do etykiety lub skonsultować się z dostawcą tkaniny, nie będziesz miał problemu.
Innym profesjonalnym sposobem określenia typu materiału jest użycie rozpuszczalników do rozpoznawania rodzaju.
Sprawdzanie etykiet lub opisów produktów w celu uzyskania informacji o materiale.
Możemy skontrolować tkaninę pod kątem jakichkolwiek defektów, takich jak nierówne farbowanie, zgrubienia, zaciągnięcia lub dziury.
Dla określenia rodzaju włókien tkaniny przydatne jest dotykanie ich i odczuwanie tekstury.
Jeśli w tkaninie jest więcej włókien naturalnych i ma lepszą jakość, włókna będą się palić i zamienią się w proszek.
Podczas spalania tkanin zwracajcie uwagę na zapach i osypywanie popiołu, co może pomóc w określeniu składu materiału.
Wykonaj test palenia, aby zrozumieć, z czego składa się materiał, uzyskując pojęcie o jego jakości.
Twoje ręce mogą nawet zauważyć drobne szczegóły, takie jak żłobienia w kordurze czy ciekawe wzory w splotach żakardowych.
Oglądaj tekstylia pod światłem, aby zobaczyć, jak odbijają lub pochłaniają je.