Sztywny filc arkuszowy to materiał do samodzielnego tworzenia unikalnych wyrobów. Z niego tworzy się torby, miękkie figurki, książki edukacyjne, dekoracyjne ozdoby. To uniwersalna tkanina, którą produkuje się zarówno z naturalnego puchu, jak i z materiałów syntetycznych. Cena sztywnego filcu arkuszowego nie różni się znacznie od zwykłego. Jest korzystny do zakupu zarówno hurtowo, jak i detalicznie. Grubość może być różna, w zależności od potrzebnej podstawy dla przyszłego wyrobu. Główne wyróżniające kryteria materiału skupiają się w następujących punktach:
- Wiele zastosowań:
- aplikacje
- naszywki na ubrania
- broszki i kolczyki
- zabawki
Kupno sztywnego filcu arkuszowego możliwe jest dla każdego zręcznego i początkującego rękodzielnika – to niedrogi sposób na rozpoczęcie działalności twórczej. Miękka tkanina łatwo poddaje się przy zginaniu, szyciu.
Jakie są rodzaje filcu?
| Rodzaj filcu | Opis |
|---|---|
| Filc półwełniany | Wytwarzany w połowie z wełny, w połowie z wiskozy lub akrylu. |
| Filc akrylowy | Płótno wytwarzane z włókien przetworzonego plastiku. |
| Filc bambusowy | Wykonany z włókien bambusa i wiskozy. |
| Filc poliestrowy | Wytrzymały, stosowany w różnych wyrobach do długotrwałego użytkowania. |
| Modelowy | Rodzaj filcu pozwalający na tworzenie wyrobów o dowolnym kształcie. |
| Eko-filc | Powstaje po przetworzeniu surowców wtórnych. |
| Filc wełniany | Wytwarzany z surowców pochodzenia naturalnego (wełna kóz, królików, owiec itd.). |
Oprócz składu, filc można różnicować także według grubości płótna, które waha się od 0,5 do 5 mm. Cienki filc najczęściej używa się do wytwarzania małych detali, ponieważ łatwo się go przycina nożyczkami, natomiast grube płótno stosuje się jako podstawę dla zabawek, dużych wyrobów lub odzieży. Filc nadaje się do rękodzieła, kombinacji z tkaninami i nanoszenia haftów. Grube i gęste próbki używa się do dużych ozdób, konturowych wyrobów, i wyrobów o wyraźnym kształcie. W technice aplikacji powstają płaskie i trójwymiarowe przedmioty. Filcokwiatnicy najczęściej używają w swoich pracach miękkiego filcu, który łatwo się zwija w płatki, liście, małe pąki.
Czym się różni filc od filcu praktykowanego?
Filc praktykowany wytwarzany jest zazwyczaj w postaci arkuszy o różnej grubości, w zależności od przeznaczenia. Odmiany filcu, wytwarzane z cienkiego puchu królików lub kóz, znane są pod nazwą filc (od fr. feutre) — cienki filc. Jedynym naturalnym materiałem, z którego może być wytwarzany filc praktykowany, jest wełna. W Rosji, podobnie jak i w innych krajach, filc wytwarzany jest od zamierzchłych czasów. Najlepszym materiałem do produkcji filcu w Rosji uważana była wełna zająca szaraka. Na filcowe kapelusze, których produkcja była szczególnie rozwinięta w XIX wieku, używano kawałków materiału najwyższej jakości. Z filcu, poddanego specjalnej obróbce, produkowany jest welur. Z filcu robi się walonki, fetrowane kapelusze, syrmaki, szirdaki, kirgiskie czapki, a także pokrycia do jurt, czapraki pod siodła. W technice filc używany jest do przekładek i jako materiał filtracyjny. Dodatkowo filc stosuje się przy tworzeniu elementów dla instrumentów muzycznych, wykonuje się z niego młoteczki, podkładki, tłumiki, filcowe pasy i przekładki w pianinach.