Tkanka to grupa komórek i substancji międzykomórkowej, które mają podobną strukturę i pełnią określone funkcje w organizmie.
Każda tkanka formuje się z określonych obszarów zarodka.
Substancja międzykomórkowa jest wytwarzana przez komórki tkanek i otacza je.
Uczestniczy w wykonywaniu przez tkankę jej funkcji.
Różne tkanki mają różne proporcje między ilością komórek a substancją międzykomórkową, co jest jedną z ważnych cech tkanki.
Do niej zalicza się: tkankę kostną, chrzęstną, włókniste, krew, limfę, tkankę tłuszczową.
Tworzy więzadła, ścięgna, stawy, dyski międzykręgowe i wiele innych struktur.
Charakterystyczną cechą tej tkanki jest różnorodność funkcji.
Po drugie, OBFITOŚĆ SUBSTANCJI MIĘDZYKOMÓRKOWEJ przy dość małej ilości elementów komórkowych.
Tkanka łączna składa się z komórek różnego typu, rozmieszczonych zazwyczaj daleko od siebie.
Komórki nerwowe są niezwykłe.
Komórki nerwowe są zdolne do POBUDZENIA i PRZEWODZENIA IMPULSU NERWOWEGO.
Te komórki nie są zdolne do odnowy.
System nerwowy rozprzestrzenia się po całym organizmie i reguluje jego działalność.
W tkance mięśniowej wyróżnia się trzy typy: poprzecznie prążkowaną, gładką i sercową.
Każda z tych tkanek pełni swoje unikalne funkcje.
Organ to część organizmu wielokomórkowego, uformowana z kilku tkanek.
W każdym organie znajdują się naczynia krwionośne i włókna nerwowe.
System organów to grupa organów, wspólnie wykonująca wspólną funkcję.
Przeanalizujmy funkcje każdego z systemów organów.
Jakie są 4 rodzaje tkanek?
Tkanki zwierzęce są pogrupowane w cztery główne typy:
- tkanki łączne
- tkanki mięśniowe
- tkanki nerwowe
- tkanki nabłonkowe
Co to jest tkanka w anatomii?
Tkanka to zbiór komórek i substancji międzykomórkowej o podobnej budowie, pochodzeniu i pełnionych funkcjach.
W organizmie człowieka wyróżnia się 4 typy tkanek:
- tkanka nabłonkowa
- tkanka łączna
- tkanka mięśniowa
- tkanka nerwowa
Tkanki nabłonkowe dzielą się na dwa typy: pokrywające i gruczołowe.
Tkanka łączna jest najbardziej rozpowszechnioną tkanką w całym organizmie (ponad 50%).
Ma ona pochodzenie mezodermalne.
Cechą tej tkanki jest duża objętość substancji międzykomórkowej przy porównawczo niewielkiej objętości komórek.
W skład substancji międzykomórkowej mogą wchodzić kolagen, elastyna i substancje mineralne.
Tkanka łączna organizmu występuje w kilku stanach:
| Stan tkanki | Przykład |
|---|---|
| twardy | kość |
| żelowy | chrząstka |
| włóknisty | więzadła |
| ciekły | krew i limfa |
Różnorodna budowa i rozmieszczenie tkanki łącznej pozwala jej pełnić różnorodne funkcje:
- transportową
- odżywczą
- ochronną
- podporową
- strukturotwórczą
- energetyczną
- termoizolacyjną
Tkanki mięśniowe pełnią funkcję ruchową. Ważną ich cechą jest zdolność do pobudzenia i skurczu.
Wyróżnia się trzy typy tkanek mięśniowych: szkieletowe, gładkie i sercowe.
Tkanka nerwowa tworzy wszystkie części systemu nerwowego.
Główne cechy tkanki nerwowej to zdolność do odbioru, przewodzenia i przekazywania impulsów nerwowych.
Składa się z komórek nerwowych, czyli neuronów, i komórek neurogleju.
Neuron jest strukturalno-funkcjonalną jednostką systemu nerwowego.
Neuron może przekazywać impuls tylko w jednym kierunku.
Komórki neurogleju to zbiór pomocniczych komórek systemu nerwowego.
Wspierają i rozdzielają neurony na grupy, regulują skład cieczy międzykomórkowej.
Mielina to elektroizolacyjna osłonka, przyspieszająca przewodzenie impulsów nerwowych.