Tkaniny tekstylne produkowane są przez splatanie dwóch wzajemnie prostopadłych systemów nici.
Istnieją trzy główne (proste) rodzaje splotów: płócienne, skośne (skośno-wąskie) i atłasowe.
Tkaniny elastyczne
Tkaniny tekstylne mogą być wytwarzane z wysokoelastycznej przędzy, zdolnej do silnego rozciągania i szybkiego przywracania pierwotnej formy.
DZIANINA
Wyroby dziane otrzymuje się poprzez dzianie – tworzenie pętli z przędzy i ich wzajemne przeplatanie.
Dzianina nadaje się do produkcji pończoch, bielizny i innych rodzajów odzieży.
WYROBY FILCOWE I FILCOWO-FILCOWE
Wyroby filcowe i filcowo-filcowe otrzymuje się poprzez zagęszczenie włókien materiału wyjściowego, a nie przędzy.
MATERIAŁY NIETKANE
Nietkane wyroby tekstylne stanowią warstwę materiału włóknistego (płótno), połączonego razem wąskimi paskami materiału łączącego.
WYROBY PLECIONE
Wyroby plecione otrzymuje się przez przeplatanie kilku nici po skosie i wzdłuż.
WYROBY KORONKOWE I ZASŁONOWO-FIRANY
Są to wyroby ornamentalne ażurowe z dowolnego włókna tekstylnego, przeplatanego pod dowolnymi kątami.
Co należy do produktów tekstylnych?
Tekstylia (z łac. textus "tkanina, materia") — wyroby wytworzone z elastycznych, miękkich włókien i nici (tkaniny, wata, sieci itp.), zazwyczaj produkowane z przędzy na krośnie tkackim.
Do tekstyliów zalicza się także materiały, które nie są tkaninami: dzianiny, filce, nowoczesne materiały nietkane i inne.
Metody produkcji tekstyliów
| Metoda | Opis |
|---|---|
| Tkactwo | Najczęściej spotykana metoda produkcji |
| Dzianie | Tworzenie pętli z przędzy |
| Plecenie | Przeplatanie nici |
| Owijanie | Owijanie włókien |
| Filcowanie | Zagęszczanie włókien |
Najstarsze znane naukowcom tkaniny pojawiły się w Starożytnym Egipcie — produkowano je z lnu ponad 7 tysięcy lat temu.
Od III tysiąclecia p.n.e. zaczęto używać innych włókien, w szczególności jedwabiu w Chinach i bawełny w Indiach.
Prawdopodobnie już wcześniej na Bliskim Wschodzie pojawiły się tkaniny wełniane.
Wynalazki Johna Keya w postaci maszyny przędzalniczej i samoprzerzutowej czółenki, a następnie przędzarek Richarda Arkwrighta i Samuela Cromptona, zmechanizowały produkcję tkanin bawełnianych.
Od końca XIX wieku coraz większą popularność zdobywają włókna sztuczne (na bazie polimerów naturalnych) i syntetyczne (z surowców węglowodorowych), do których zaliczają się najbardziej znane włókna wiskozowe, nylon i lycra.
Jakie materiały zalicza się do tekstylnych?
Do materiałów tekstylnych zalicza się wytwarzane z włókien i nici tkaniny i materiały nietkane, dzianiny, filce, sieci, liny itp.
Klasyfikacja włókien tekstylnych
Włókna tekstylne dzielą się na:
- naturalne (celulozowe i białkowe)
- chemiczne (sztuczne i syntetyczne)
- mineralne (azbestowe, bazaltowe, szklane)
Bawełniane, lniane, jutowe i niektóre inne włókna pochodzenia roślinnego.
Naturalnymi włóknami celulozowymi są bawełniane, lniane, jutowe i niektóre inne włókna pochodzenia roślinnego.
Do naturalnych włókien białkowych zalicza się włókno kazeinowe — podstawa włókna wełnianego, i włókno fibroinowe — podstawa naturalnego jedwabiu.
Włókna i tkaniny sztuczne otrzymuje się poprzez chemiczne przetwarzanie naturalnych włókien celulozowych i czasami białkowych.
Do włókien sztucznych na bazie celulozy zalicza się wiskozowe, octanowe i inne włókna, które zyskały szerokie zastosowanie.
Włókna i tkaniny syntetyczne.
Struktura chemiczna jest zasadniczo różna od naturalnych włókien i otrzymanych z celulozy sztucznych włókien chemicznych.
Włókna mineralne charakteryzują się wysoką odpornością biologiczną.
Co wchodzi w skład kategorii tekstyliów?
Tekstylia odgrywają ważną rolę w przestrzeni domowej.
Należą do nich praktycznie wszystkie wyroby tkaninowe:
- do kuchni (uchwyty, ręczniki kuchenne, obrusy)
- do salonu (poduszki dekoracyjne i pokrowce, pledy, dywany)
- do sypialni (pościel, narzuta)
- do łazienki (ręczniki, dywany kąpielowe, szlafroki)
W jego skład wchodzą materiały naturalne, sztuczne, chemiczne i mieszane.
Przykłady tkanin: len, bawełna, wełna, jedwab, poliester, nylon, kapron, lavsan, wiskoza.
Bawełna jest uważana za najbardziej rozpowszechnione włókno tekstylne na świecie.
Do tekstyliów dziecięcych (pieluchy i pościel) najczęściej używa się bawełnianego MUSLINU.
Satyna — gęsta mocna tkanina, która przez długi czas zachowuje wygląd zewnętrzny.
Dziś aksamit jest głównie wykorzystywany do tekstyliów dekoracyjnych: tapicerek meblowych, narzut, poduszek dekoracyjnych i pokrowców.
Do produkcji wełny używa się okrywy włosowej zwierząt.
Popularny rodzaj materiału w tekstyliach domowych — wełna merynosa.
Jedwab posiada doskonałe właściwości termoregulacyjne: cienki jedwab będzie dobrym wyborem na zimne dni, ale i latem nie spowoduje dyskomfortu.