Tkanki zwierzęce są podzielone na cztery główne typy: łączną, mięśniową, nerwową i nabłonkową.
Te typy tkanek występują u wszystkich eumatozoa, ale ich budowa i pochodzenie embrionalne mogą się znacznie różnić w różnych grupach zwierząt.
Tkanka łączna składa się z komórek oddzielonych nieżywą substancją zwaną macierzą pozakomórkową.
Przykładami tkanek łącznych są:
- krew
- kość
- ścięgna
- więzadła
- tkanka tłuszczowa
- tkanka areolarna
Tkanka mięśniowa działa, wytwarzając siłę i powodując ruchy wewnątrz organów.
Tkanka mięśniowa jest podzielona na trzy różne kategorie:
- mięsień trzewny lub gładki
- mięsień szkieletowy
- mięsień sercowy
Komórki centralnego układu nerwowego i obwodowego układu nerwowego są klasyfikowane jako tkanka nerwowa.
Tkanki nabłonkowe są tworzone przez komórki pokrywające powierzchnię organów, takich jak skóra i wewnętrzna błona przewodu pokarmowego.
Te tkanki stanowią barierę między środowiskiem zewnętrznym a organem, który pokrywają.
Tkanki roślinne są podzielone na trzy systemy tkankowe: epidermę, tkankę mechaniczną oraz tkankę przewodzącą.
Epidermis to komórki tworzące zewnętrzną powierzchnię liści i młodego ciała roślinnego.
Tkanka przewodząca — głównymi składnikami tkanki naczyniowej są ksylem i floem.
Tkanka mechaniczna produkuje substancje odżywcze poprzez fotosyntezę i przechowuje zapas substancji odżywczych.
Tkanka merystematyczna składa się z aktywnie dzielących się komórek, co prowadzi do wzrostu długości i grubości rośliny.
Istnieją 3 rodzaje tkanek stałych:
- proste tkanki stałe
- złożone tkanki stałe
- specjalne lub wydzielnicze tkanki
Grupa komórek, podobnych pod względem pochodzenia, struktury i funkcji, nazywana jest prostą tkanką stałą.
Proste tkanki stałe są czterech typów:
- miękisz
- kolenchyma
- sklerenchyma
- epiderma
Miękisz składa się z relatywnie niespecjalizowanych żywych komórek z cienkimi ścianami komórkowymi, które zwykle są luźno ułożone.
Tkanka kolenchymatyczna działa jako tkanka podporowa w łodygach młodych roślin.
Ta tkanka składa się z grubościennych, martwych komórek i niewielkiej ilości protoplazmy.
Jakie są rodzaje tkanin?
W sumie istnieją 4 rodzaje tkanin:
- Naturalne. Są wykonane z nici pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego. Najbardziej znane z nich to bawełna, len, jedwab i wełna.
- Sztuczne. Do ich produkcji również używa się surowców naturalnych, na przykład celulozy. Takie tkaniny są rezultatem starannej przeróbki surowców naturalnych.
- Mieszane. Powstają w wyniku kombinacji kilku rodzajów surowców. Pozwala to poprawić jakość tkanin.
- Syntetyczne. Ich pojawienie się to zasługa przemysłu chemicznego. Produkcja syntetyków rozpoczęła się mniej więcej w połowie XX wieku. Włókna syntetyczne to stopione polimery, z których wykonano cienkie, długie nici.
Każdy z rodzajów jest poszukiwany do produkcji różnych rzeczy, zarówno do codziennego użytku, jak i specjalnych.
Jakie funkcje pełni tkanka?
| Funkcja | Opis |
|---|---|
| Rozgraniczająca | Oddziela środowisko zewnętrzne od organizmu człowieka |
| Ochronna | Dzięki ścisłemu kontaktowi komórek |
| Wydzielnicza | Wydzielanie wydzieliny (gruczoły potowe) |
| Wydalnicza | Wydzielanie różnych substancji (wydalanie moczu) |
Ogólną cechą tkanki nabłonkowej jest: ścisłe przyleganie komórek do siebie.
To jest konieczne dla zapewnienia ścisłego kontaktu komórek, co nie pozwala żadnym substancjom przenikać między nimi ani dostawać się do obszarów, gdzie nie powinny się znajdować.
Na przykład nabłonek wyściełający jelita uniemożliwia przenikanie ich zawartości do jamy brzusznej i do krwi.
Skóra chroni nas przed wnikaniem wielu bakterii i wirusów.
Funkcje tkanki nabłonkowej:
- Pokrywowa (wielowarstwowy rogowaciejący nabłonek skóry)
- Rozgraniczająca (oddziela środowisko zewnętrzne od organizmu człowieka)
- Ochronna (dzięki ścisłemu kontaktowi komórek)
- Wydzielnicza (wydzielanie wydzieliny, gruczoły potowe)
- Wydalnicza (wydzielanie różnych substancji, wydalanie moczu)
Podporowa (tworzy szkielet).
Ochronna (zapewnia ochronę narządów wewnętrznych, na przykład żebra chronią płuca).
Krwionośna (czerwony szpik kostny produkuje komórki krwi).
Podporowa (wchodzi w skład szkieletu).
Ochronna (chroni kości w miejscach ruchomego połączenia przed uszkodzeniami).
Magazynująca (magazynowanie wody i substancji odżywczych).
Ochronna (amortyzacja przed uderzeniami i stłuczeniami, ochrona przed wychłodzeniem).
Transportowa (oddechowa, transportuje tlen i dwutlenek węgla).
Jak rozróżniać rodzaje tkanin?
Wydaje się, że cóż może być prostszego niż tkanina?
Na pierwszy rzut oka to tylko materiał do ubrań i dekoracji, ale jeśli zajrzeć głębiej, okazuje się, że umiejętność rozpoznawania i rozróżniania tkanin to prawdziwa sztuka.
W tym artykule zagłębimy się w świat tekstyliów, aby nauczyć się wyróżniać różne rodzaje tkanin, zrozumieć ich skład i właściwości.
Znajomość typów tkanin pomoże nie tylko dokonać właściwego wyboru przy zakupie, ale też optymalnie dbać o rzeczy, przedłużając ich życie.
Na pierwszy rzut oka, naturalne tkaniny często można odróżnić po ich miękkości i ciepłym dotyku.
Na przykład bawełna lub wełna mają miękką teksturę, czasami lekko puchatą, co natychmiast wywołuje poczucie przytulności.
Len, choć jest materiałem naturalnym, jest bardziej szorstki i chropowaty, ale jednocześnie łatwo oddycha i jest przyjemny dla skóry.
Materiały syntetyczne, takie jak poliester czy nylon, zwykle wydają się gładkie i zimne w dotyku.
Często mają charakterystyczny połysk, który odróżnia je od większości tkanin naturalnych.
Jednak nowoczesne technologie znacznie skomplikowały zadanie.
Niektóre rodzaje syntetyków, na przykład mikrofibra czy sztuczny jedwab, tak umiejętnie naśladują naturalne włókna, że różnica między nimi bez dodatkowego testu może być trudna do zauważenia.
Jeśli masz wątpliwości, spróbuj zagnieść tkaninę.
Naturalne tkaniny, takie jak len lub bawełna, zazwyczaj się gniotą, zostawiając zagniecenia.
Syntetyki często powracają do formy, nie tworząc załamań.
Jeśli metody dotykowe i wizualne nie pomogły, wykonaj prosty, ale skuteczny test przy użyciu ognia.
Naturalne włókna palą się powoli, zazwyczaj mają zapach palonego papieru lub włosów.
Po spaleniu pozostają miękkie, popielate resztki.
Syntetyczne włókna topnieją pod wpływem ciepła i palą się szybko, wydzielając charakterystyczny chemiczny zapach.
Przeprowadzanie tych testów w warunkach domowych pomoże ci uniknąć błędów przy wyborze tkaniny do nowych projektów.